Αγαπητοί συνάδελφοι

Το 2016 που πέρασε ήταν μια πολύ δύσκολη χρονιά που ξεκίνησε με απίστευτες μειώσεις τιμών, υψηλά rebate, παραμονή του claw back, γιγάντωση και επέκταση των επιχειρήσεων υγείας.

Υπήρξε αλλαγή των ηγεσιών του Υπουργείου Υγείας και του ΕΟΠΥΥ με μεγάλη κινητικότητα με αλλαγές τιμών, διαδικασιών, ελέγχων, πληρωμών, κλπ.

Οι τακτικές που θα μπορούσαμε να επιλέξουμε σαν Ένωση, ήταν τρεις:

1. Ο δρόμος της αντιπαράθεσης με κάλεσμα του εργαστηριακού κόσμου σε κινητοποιήσεις. Η εμπειρία όμως του παρελθόντος μας απέτρεψε από μια τέτοια επιλογή.
2. Ο δρόμος των βαρύγδουπων ανακοινώσεων και καταγγελιών στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στα ΜΜΕ, σε συνεντεύξεις τύπου κλπ. Διαδικασία κοστοβόρα, αλλά και υπό τις παρούσες συνθήκες αναποτελεσματική, ίσως και ζημιογόνα.
3. Ο δρόμος των επαφών και της προσπάθειας επιρροής μέσω στοιχείων, πραγματικών αναλύσεων και ρεαλιστικών προτάσεων.

Εμείς προτιμήσαμε τον τρίτο δρόμο.

Η άποψή μας ήταν ότι:

1. Ό, τι έπρεπε να πούμε, να ήταν στοχευμένο, με αδιάσειστα στοιχεία, με ρεαλιστικές προτάσεις και εκεί που έπρεπε να ειπωθεί.
2. Να κρατούνται χαμηλοί τόνοι, χωρίς χαρακτηρισμούς και αντιπαραθέσεις, με λακωνικές ανακοινώσεις και όσο το δυνατόν κλειστά χαρτιά, διότι δεν είμαστε μόνοι μας, αλλά μας ακούνε και μας βλέπουνε κι άλλοι, οι παρεμβάσεις των οποίων είναι εξ ίσου δυναμικές και πολυεπίπεδες.
3. Οι επαφές μας να είναι συνεχείς, παρεμβατικές και διορθωτικές όπου απαιτείται και σε όλα τα επίπεδα.

Γι αυτόν άλλωστε και τον λόγο είδατε λίγες και φειδωλές ανακοινώσεις (σε σημείο παρεξηγήσεως), σχετικά με το τι κάναμε και τι κάνουμε, καθώς και τις γενικές θέσεις και προτάσεις μας.

 Η συμμετοχή μας (τόσο σαν ΠΕΕΒΙ όσο και σαν ΠΟΣΙΠΥ) υπήρξε επίμονη, συνεχής και καθοριστική.

Από τον Απρίλιο μέχρι σήμερα οι επίσημα καταγεγραμμένες συναντήσεις μας υπερβαίνουν τις 43, (οι δε ανεπίσημες είναι πολύ περισσότερες), σε Υπουργείο, ΕΟΠΥΥ, ΗΔΙΚΑ, ΟΜΕΔ, Βουλή, ΠΙΣ, ΙΣ, Οικονομικό Παν/μιο, δικηγόρους, κλπ προκειμένου να προωθήσουμε (ή και να προστατεύσουμε) τα θέματά μας, όπως η αναθεώρηση των τιμών, η εξάλειψη του claw back, η αλλαγή του rebate, το πλαφόν, η νέα σύμβαση, ο διαχωρισμός των κωδικών, τα αριθμητικά όρια, τα διαγνωστικά κριτήρια, η κάρτα ασθενούς με ΡΙΝ, οι έλεγχοι για τον περιορισμό της προκλητής ζήτησης και των ψεύτικων εξετάσεων, η βελτιστοποίηση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, η απλούστευση των διοικητικών διαδικασιών κλπ.

Άλλα από αυτά τα καταφέραμε, άλλα όχι, άλλα τα εμποδίσαμε και άλλα τα προσπαθούμε ακόμα.

Όλα αυτά θα τα συζητήσουμε διεξοδικά στη Γενική Συνέλευση που θα κάνουμε εντός του Φεβρουαρίου, όπου και ελπίζω να μας τιμήσουν αρκετοί συνάδελφοι.

 Πάντως μόλις μια χούφτα άνθρωποι καταναλώσαμε απίστευτο χρόνο και ενέργεια εις βάρος της προσωπικής μας ζωής, της επαγγελματικής μας ζωής αλλά και της υγείας μας, με μόνο αντάλλαγμα την προσδοκία μας για ένα καλύτερο μέλλον.

Γνωρίζουμε (και γνωρίζουνε) ότι μερικά από τα αποτελέσματα του «δόγματος του σοκ» που μας εφαρμόζουνε, είναι η αδιαφορία, η απάθεια, η αδράνεια και η μοιρολατρία.

Επίσης γνωρίζουμε πολύ καλά ότι δεν είναι δυνατόν πλέον, να σας ζητάμε να κλείνετε τα εργαστήριά σας ή να κατεβαίνετε στους δρόμους.

Όμως… συνάδελφοι μην αδιαφορείτε, μη μας αφήνετε μόνους.

Τουλάχιστον να είστε συνεπείς στις συνδρομές σας.

Τα χρήματά σας εκτός από τα λειτουργικά έξοδα (ενοίκιο, ΔΕΗ, ΟΤΕ και part time γραμματέας), πηγαίνουν και σε δικαστικούς αγώνες και νομικές υπηρεσίες.

Αυτή την στιγμή το ταμείο ευρίσκεται σε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα.

Γνωρίζουμε ότι οι καιροί είναι δύσκολοι, αλλά μη το βλέπετε σαν μια συνδικαλιστική υποχρέωση. Δείτε το σαν μια επένδυση στην ασφάλειά σας και φανείτε συνεπείς.

Είναι κρίμα για όλους τόσοι κόποι να πάνε χαμένοι.

Σπύρος Κραμποβίτης